بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی شهادت امام حسن عسکری (ع)
۱۰ دی ۹۳
حمد و سپاس بی‌کران خداوند عزیزِ حکیم را سزاوار است و تنها اوست شایسته‌ی ستایش. خداوندی که خالق است و همه مخلوق اویند. تدبیر امورشان، روزی‌شان و حیات و مرگشان در ید قدرت اوست و شأن و جلال و سلطنت پادشاهی‌اش قاهر و غالب و فرمانش نافذ است و تنها اوست ستوده و ستایش شده و سلام و درود بر رسول و نبی خدا، حبیب و خلیل خدا و صفی و امین خدا خاتم انبیاء حضرت محمد (ص) و بر خاندان پاکش که بهترین و برترین خلق خدا پس از او بودند و سلام بر انواری که همواره بر جان‌های مرده چونان نسیمی است که بر گلبرگ‌های منتظر، نوید حیات است تا از پیچش جان باز شوند و همگان در آستان محبتش مهمان شوند و از احسانش بهره‌مند گردند و آن نور در خود هزاران حرف نهفته دارد که روزی به نطق می‌آید و آن‌چنان سخنوری می‌کند که تاکنون زبانی نتوانسته مانند او پروردگارش را حمد کند، پس خداوند با عظمت و جبروت است که پروردگار آسمان‌ها و زمین است و می‌فرماید: منم آن نور هدایتگری که در جانت نامش روح القدس است. می‌فرماید: از من جدا نشو که در ظلمات جهل به طاغوت نفس اماره مبتلا می‌شوی و در ظلمات می‌مانی و سرور عالمیان حضرت زهرا (س) می‌فرمایند: پس سینه‌تان قرارگاه آن نور است در آن بیارامید تا آرامگاهتان باشد و شما را در احاطه‌ی محبتش از ظلمات به نور هدایت کند و انواری را در جانتان ذخیره کند که دوست و همراهتان است و در سختی‌ها گذرگاهی است مطمئن. چه زیبا سرور عالمیان نور هدایتگر خداوند در سینه‌ها را توصیف فرمودند پس بیایید سینه‌هایمان را از هرگونه آلودگی پاک کنیم تا مخزن نور خداوند شود و رخصت عشق و عبادت و بندگی را بیابد، همان‌گونه‌ای که خداوند فرمود: آن نور در خانه‌هایی است که رخصت یافتند که هر صبح و شام او را تسبیح گویند.
اینک در این شب حزن و اندوه به سراغ سینه‌ای می‌رویم که تابنده‌تر از خورشید و مهتاب‌تر از ماه و منورتر از گهر است. چون سخن آغاز می‌کرد نوری افزون‌تر بر نور دیگر بود و چون خاموشی می‌گزید مناجاتش گوش ملکوتیان را نوازش می‌داد. ایشان یازدهمین ستاره از آسمان امامت و ولایت، ابا محمد، ابن الرضا امام حسن مشهور به عسکری است که ولادت با سعادت آن بزرگوار در هشتم ربیع‌الثانی سال 232 هجری قمری و شهادت آن امام همام هشتم ربیع الاول سال 260 به دست معتمد عباسی لعنت الله اتفاق افتاد و عمر مبارکشان بیست و هشت سال و مدت امامتشان شش سال بود و این مایه‌ی تأسف است.
امام حسن عسکری (ع) تقریباً تمام عمر را یا در زندان یا در تبعید به سر بردند. سه ساله بودند که با امام هادی پدر بزرگوارشان به تبعید در سامرا آمدند و مدت بیست سال همراه با آن حضرت یا در زندان و یا در تبعید با مراقبت شدید قرار داشتند. از سخنان گهربار ایشان است که فرمودند: دعوت مردم به سوی خدا به‌واسطه‌ی اعمال شما باشد. دو صفت است که بالای آن صفتی و خوبی نیست: اول ایمان به خداوند و بعد نفع رسانیدن به برادران مؤمن.
امام حسن عسکری (ع) در صبح روز جمعه هشتم ربیع الاول سال 260 هجری قمری بعد از نماز صبح شهید شدند. آن روز سر مبارک امام حسن عسکری (ع) بر دامن منجی عالم بشریت چون گوهری می‌درخشید. نگاه پر محبت امام بر چهره‌ی آخرین وصی امامت مانند نگاه پیامبر (ص) بود بر چهره‌ی علی (ع) آنگاه که فرمودند: علی جان چه خواهی کرد با ردایی که امانت قرآن کریم است؟ او را بر قامت چون گوهرت می‌پوشانی تا نامم همواره بر زمان تا قیامت بدرخشد و جانشینانم انوار آن درخشش باشند و اینک تویی که نامت همچون نام پروردگارم تاریکی و ظلمت را در هم می‌شکند و انوار رسالت را بر جان‌های مشتاقانش می‌نشاند پس به آغوشم بیا تا بویت را به ارمغان ببرم و امامت را بر جان شیرینت بچشانم تا هرگز طعمش را که طعم وحی است از جانت جدا نکنی. مولا و سرورمان امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) فرمودند که: و من صورتم را بر صورت امام عصرم چسباندم تا نَفَس مبارکش تا قیامت همراهم باشد.
ما ضمن عرض تسلیت به ساحت مقدس امام عصرمان در شب شهادت پدر بزرگوارشان امام حسن عسکری (ع) خدمتشان عرضه می‌داریم: مولای ما، غاصبان و ظالمان کوردل عباسی در لباس تزویر و ریا خود را پسر عموی امامان برای مردم معرفی می‌کردند و در پشت چهره‌ی مکار و جنایتکارشان دشمنی و کینه‌ی آنان را در دل داشتند. به‌طوری که شش تن از وجود مقدس امامان به دست جنایتکارشان به شهادت نائل آمدند و در زمان پدر بزرگوارتان امام حسن عسکری (ع) سعی در برکندن ریشه‌ی امامت داشتند. خداوند عزیز و حکیم نیت شوم آنان را به یأس مبدل فرمود. وجود گهربار شما را تا قیامت برای بشریت حفظ فرمود. پس شکر و سپاس بر تدبیر و رحمت الهی که فرمود: من بهترین را برای مؤمنین حفظ فرمودم.
در خاتمه دست به دعا بر می‌داریم:
بار الها زندگی امام حسن عسکری (ع) در حصار ظلم و تزویر گذشت و ایشان لحظه‌ای از هدایت و یاری شیعیان غافل نشدند. در این زمان فرزند گرامی‌شان امام عصر (عج) نیز اگر چه در غیبت هستند، لحظه‌ای از هدایت و یاری ما غافل نشدند، ما را فرمان‌بردار ایشان قرار بده.
بار الها امام حسن عسکری (ع) به شیعیان آموختند که چگونه در غیبت امامشان از وجود مبارکشان کسب فیض کنند. ما را یاری فرما بتوانیم از نصایح و یاری ایشان بهره‌مند شویم.
بار الها ریشه‌ی دشمنان اهل‌بیت را خشک و بر عزت ایشان بیفزا.
بار الها در ظهور دولت مولایمان تعجیل بفرما.