بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی شهادت امام جواد (ع)
۳ مهر ۹۳
حمد و شکر و سپاس بی‌کران بر خداوند سبحان که سزاست همه‌ی هستی عاشقانه به ستایشش گویا شود و برای رسیدن به رضا و قربش از او مدد بخواهند مددی که هجرانش را به وصلی شیرین مبدل کند چون اوست آمال و آرزوی مؤمنان و عارفان و بندگان نیست معبودی غیر از ذات اقدس کبریایی‌اش.
برکات پروردگار کریم در قلب‌هایی است که در تپش حیات خویش منتظرند تا ندای الستشان را در گوش جان بشنوند آنگاه با تپشی که گویای هجرانی عمیق است به طرف خالقشان حرکت کنند، زمزمه‌ای در جانشان این‌گونه سخن آغاز کند: ای جان خفته، اکنون برخاستی که یار را در پرده‌های وعده‌اش بنگری آیا توان کنار زدن را داری؟ و هجران سال‌های جدایی پاسخ دهد: مالک وجودم، مرا خواندی تا تو را اطاعت کنم اکنون زمان هجران‌های طولانی در سفینه‌ی جانم به سر آمده و شوق دیدارت حیاتم را در تپش عشق به خالقم مجدداً به زندگی بازگردانده پس شکر و سپاس به انتظاری که تمام شد و دل‌های عاشق محضر حضور خالق یکتا شد.
چه گران‌قدر و بزرگ است این توصیف از کوثر الهی، سرور عالمیان حضرت زهرای مرضیه (س) و چه نویدبخش است فرموده‌ی ایشان در این رابطه که فرمودند: اعضا و جوارح انسان به غیب وجودی‌اش نیازمند است و به سرعت به آن می‌پیوندد؛ دستی که به آسمان برای راز و نیاز دراز نمی‌شود بیمار است و قدی که برای خشوع خم نمی‌شود در شکایت به درگاه الهی است و از همراهی صاحبش در عذاب است و انتقامش را در قیامت با خواری جسمی که با آن همراه بوده می‌گیرد پس دستی که در اثر دزدی قطع می‌شود به جدا شدن از گناه خشنود است و جان عاشق جوارحی عاشق دارد که به فرمانش به خاک می‌افتد تا خواری‌اش، فراق معشوق را درمان کند.
بار الها درود و سلام و رحمت بی‌پایانت را بر خاتم انبیا حضرت محمد مصطفی (ص) و بر خاندان پاکش بفرست که وجود مطهرشان بزرگ‌ترین نعمت و رحمتی بود که بر بندگانت عطا فرمودی که آخرینشان برپا کننده‌ی عدالت و پایدار کننده‌ی حق و نابود کننده‌ی باطل امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) هستند که ما در خانه‌ی مقدس ایشان در این شب حزن‌انگیز به سوگ شهادت یکی از این گوهران گران‌قدر نشسته‌ایم که ایشان نهمین خورشید امامت، شجاع در علم و دیانت ابا جعفر ثانی محمدبن‌علی حضرت امام جواد (ع) هستند. این امام همام که همچون پدران و فرزندان بزرگوارشان در راه مبارزه با ظلم و بی‌دینی و نفاق همت والا داشته و در زمانه‌ای که حاکمان، با جسارت بر علیه سنت و اهل‌بیت پیامبر دشمنی می‌کردند ایشان با عقل و درایت در راه هدایت مردم کوشا بودند. مأمون که لعنت خدا بر او باد بعد از آنکه امام رضا (ع) را مسموم کرد بسیار تلاش نمود که شهادت امام را طبیعی جلوه دهد ولی کم کم نیرنگش آشکار شد و علویان و شیعیان دانستند که خود مأمون دست به این جنایت زده است از این رو در گوشه و کنار، انتقاد و شورش علیه مأمون شروع شد و مأمون برای اینکه از این مسئله جلوگیری کند امام جواد (ع) را به اجبار از مدینه به پیش خود آورد و دخترش ام فضل را به عقد ایشان درآورد و هدفی که از این کار داشت این بود که اولاً به‌وسیله‌ی دخترش امام را تحت نظر بگیرد و ثانیاً از او صاحب فرزندی شود که به مقام امامت برسد و برای خود سندی از افتخارات به دست بیاورد به ویژه آنکه مأمون از امامان پیشین شنیده بود که امام دوازدهم که تشکیل دهنده‌ی حکومت جهانی است از نسل همین امام می‌باشد اما او در این حسرت باقی ماند و دخترش ام فضل فرزندی به دنیا نیاورد. وا عجب از این مردم قدرت‌طلب و دنیا دوست و پلید که با آگاهی از شأن و مقام امامت در پیش خداوند با آنان دشمنی می‌کردند و دستِ جنایت‌کارشان را با شهید کردن ایشان آلوده به گناهی بس گران و عذابی که خود بر آن معترف‌اند می‌کردند. پس از مرگ مأمونِ ملعون، برادرش معتصم عباسی که مردی بد دل و ناپاک بود به جایش نشست و به خاطر خشم و کینه‌ی سختی که به امام جواد (ع) داشت به‌وسیله‌ی ام فضل لعنت الله ایشان را مسموم و شهید نمود.
در این شب لازم است نکته‌ای را خدمت شما و همه‌ی دوستداران اهل‌بیت متذکر شویم.
پس از رسوایی یزید در واقعه‌ی عاشورا دشمنان و غاصبان حقِ امامان سعی در مخفی نمودن دست جنایت‌کارشان در شهادت امامان معصوم کردند لذا به همین نیت شوم خود 9 تن از امامان را با زهر به شهادت رساندند و لعنت ابدی را برای خود خریدند. نکته‌ای که باید به آن توجه داشت این است که جاهلان به مقام امامت با کوته نظری همچون واقعه‌ی عاشورا با اوهامات، مسمومیت امامان را با مردم عادی مقایسه و داستان سرایی‌هایی کاذب را در این مورد انجام دادند که ناشی از بی‌خبری آنان از فرموده‌ی خداوند است که فرمود: عزت از آن اهل‌بیت پیامبر است و هیچ کس را نشاید که ذره‌ای از آن کم کند دارد. در اینجا به دو مورد اشاره می‌کنیم در روضه‌هایی که برای امام حسن مجتبی (ع) خوانده می‌شود از قول امام حسن می‌خوانند که: ای زینب، خواهرم طشت را بیاور که جگرم پاره پاره شد و یا در مورد امام جواد (ع) که ام فضل بعد از مسموم کردن امام در را می‌بندد و برای اینکه ناله‌های امام که می‌گفت سوختم به من آب بدهید را کسی نشنود در پشت‌بام خانه دایره می‌زد.
این غافلان نه مهربانی‌ات و بنده نوازی خدا را شناختند و نه مقام امام را درک کردند؛ خداوند حکیم و کریم چون فرموده نعمت را از هیچ قوم و مردمی نمی‌گیرد مگر آنکه خود از خودشان دریغ کنند نعمت بزرگ وجود مبارک امام را خود امت از خود دریغ کردند ولی خداوند سبحان اجازه نداده و نخواهد داد ذره‌ای از عزت آنان کاسته شود و متأسفانه آن‌هایی که این روضه‌های دروغ را می‌خوانند واژه‌ی معروف شربت شهادت را شنیده‌اند ولی افسوس نه معنی آن را دانسته و نه ریشه‌ی آن را درک کرده‌اند؛ باید گفت واژه‌ی شربت شهادت جام‌های زهری است که امامان ما در راه رضا و خشنودی الهی و هدایت بندگانش نوشیدند و خداوند کریم آن را به گواراترین شربت تبدیل نموده که سرور عالمیان حضرت زهرا (س) در آن مورد فرمودند که: گوارایی این شربت به قدری است که هیچ نعمتی چه در زندگی زمینی و چه در جنات نعیم به آن نمی‌رسد و برکات پروردگار کریم در جان‌هایی است که به یاد جانان خویش همواره در اطاعت‌اند و آنگاه که ندا دهنده ندا دهد که ای جان‌هایی که خفته‌اید آیا طعم مرگ را چشیده‌اید؟ آنان پاسخ دهند: آنچه آن را چشیدیم نامش رحمت بی‌منتهای الهی بود که ما را به سوی خود فراخواند و آنگاه دری را گشود و فرمان داد از در رحمت من به درون نعمت‌های آماده شده بیایید تا مجدداً ضربان‌های قلبتان را در محبت خویش زنده کنم ضربانی که دیگر خاموشی را به دنبال ندارد بلکه حیاتی را نوید می‌دهد که جاودانه است.
جان عالم به فدای قلب نازنین مولا و سرور و ولی نعمتمان امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) که هم از شهادت پدران و کینه‌توزی دشمنان و هم از جهالت بعضی از شیعیان پر از غم و اندوه است. باید که چاره کرد و نگذاشت عده‌ای سودجو در لوای دوستی اهل‌بیت کاری را انجام دهند که دشمنان آنان موفق به آن نشدند آن هم کم کردن عزت اولیاء در نظر دوست و دشمن بود. باید که بزرگی نعمت امامت را بشناسیم و در این صورت است که در شهادتشان به جای اشک باید خون بباریم.
در این شب حزن‌انگیز ضمن عرض تسلیت به ساحت مقدس مولایمان امام عصر (عج) اعلام می‌داریم که ای معز الاولیاء و مذل الاعداء به فریاد شیعیان و منتظران وجود مقدستان برس که قلبمان جریحه‌دار این جهالت‌هاست.
حال دست به دعا برمی‌داریم
بار الها به حرمت شهید جوان امام جواد (ع) جوانان ما را در مسیر هدایت راستین قرار بده.
بار الها دشمنان اسلام و شیعه سعی در انحراف جوانان ما دارند نیت پلیدشان را به خودشان برگردان.
بار الها در ظهور دولت حقه‌ی امام عصر تعجیل بفرما تا حقیقت دین و شأن و مقام واقعی امامت را همگان درک کنند.
اللهم عجل لولیک الفرج
ضمناً اول ماه ذی‌الحجه مصادف است با پیوند ملکوتی خورشید و ماه، امیر مؤمنان علی (ع) و سرور عالمیان حضرت زهرا (س) که ثمره‌ی این پیوند آسمانی 11 گوهر تابناک و بی‌نظیر الهی است که تا ابد جهان منور است به وجود مقدسشان و زمین به خود می‌بالد. ما ضمن گرامی داشت این روز بزرگ از خداوند کریم به خاطر خیر و برکتی که از این پیوند خجسته شامل حال بندگانش فرموده شکرگزاری می‌کنیم با صلواتی بر محمد و آل محمد.