بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی شب ۲۳ رمضان شب قدر
۱ فروردین ۱۴۰۳
سلام بر آخرین فجر از لیالی قدر. فجری که زبان بی‌نطقش هزاران حکمت را در جانش به ارمغان می‌آورد. چه کسی می‌تواند نعمتش را بشناسد. به گذر عمرش می‌اندیشد، به درونش نظر می‌کند، خاطره‌ای که به یاد می‌آورد نام با برکت مولایش بوده مانند کودکانی که در مجلس امشب می‌آیند تا با نام مولا عزاداری کنند. در دلش غوغایی برپا می‌شود، عمرش در هزار ماه شب قدر فقط مانند کودکان به یاد اسداللّه گذشته است. وای بر عقلی که در محور علایقش در گذر زمان عمرش به پایان می‌رسد. از سفره‌ی گسترده‌ی پروردگار حکمتی نیاموخته، فرشتگان قدر آمده‌اند تا مژده‌ی سحرش را به او بدهند.
ای قدر نشین، زمان را چگونه شناخته‌ای؟ او با سرعت در گذر است و تو در افکار دنیایی که شب و روزش تفاوتی با یکدیگر ندارد. حکمت روزها در حوائج و خواسته‌های دنیایی می‌گذرد و حکمت شب‌ها در بستر خوابی که با آشفتگی روز همراه است. چنین عمری چگونه در یک شب متحول شود؟ همان یک شب نیز در ادامه‌ی بقیه‌ی شب‌ها می‌گذرد. آتشی را نمی‌شناسد که از آن به خدا پناهنده شود پس صدای جانش را می‌شنود، فرصت کم است، با پروردگارت سخن بگو، یا رب، من بنده و آفریده‌ات هستم. نمی‌دانم چه کنم. امشب از آمدنم هدفم را معلوم نکرده‌ام، اگر برای توبه آمده‌ام توبه می‌کنم ولی فردا باز همان کارهایی را به انجام می‌رسانم که امروز می‌کردم پس برای توبه نیامده‌ام. آمده‌ام تا برای حیدر عزاداری کنم. او امام و رهبرم در دینم است و من تمنای شفاعت دارم ولی این هدف امشب نیست.
هدف امشب یافتن سرعت زمان است. سرعتی که در جان همه ذخیره شده تا عقل را به سرمنزل نجات برساند. از امر پروردگارش که فرموده: آیا بینا و نابینا برابرند؟ اطاعت کند. به نعمت‌هایش سر شکر و اطاعت خم کند تا نعمت جانش را بشناسد. حقیقتی که در مقابلش می‌گشاید، آیاتش را می‌خواند، فرامین الهی را می‌شنود و باز مانند نابینایی که عصای سفید برمی‌دارد تا همگان متوجه کوری او شوند راه می‌رود.
امشب آخرین فرصت عمری است که نیاز به آتشی دارد که مثالش در کتاب آسمانی آمده و پروردگار فرموده: او در روشنایی آتش چند قدمی برمی‌دارد و چون آتش خاموش شود از رفتن باز می‌ایستد. امشب ساعت ماندن است در روشنایی قدر بمانید تا حکمت مسلمانی‌تان برایتان فاش شود. زیور جانتان از پوست و استخوان بیرون بیاید و عمرتان در دقیقه‌ها و ثانیه‌های قدر جاودان شود.
پس به قدر نشین حقیقی امشب متوسل شوید. نسیم رحمتش را در آنچه به شما می‌آموزد حس کنید. از فرامینش اطاعت کنید تا سرعت جانتان قدر را بشناسد و همواره او را به مدد بخوانید با دعای: