بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبهی شب ۲۳ رمضان شب قدر
۳ اردیبهشت ۱۴۰۱
سلام بر ماهی که پروردگار آن را گرامی داشت و فرمود «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ».
آمدن انوار قرآن کریم بر جان مبارک پیامبر خاتم (ص)، کتاب هدایتی که حامل تمام معجزات انبیای گذشته است؛ و امشب یکی از شبهای این ماه پربرکت است. شب قدری که إِنا أَنزلناه را در خود پنهان نموده تا روزهدارانش را به سحری مبارک مژده دهد. مهمانانی که ساعات این ماه پر خیر و برکت را در غفلت بازیچههای این دنیای خاکی از دست ندادهاند پس به طرف الیه راجعون به حرکت درآمدهاند. یا رب ما را دریاب، ما طمع در بازگشت به سرزمینی داریم که دقایق امشب را در سینه پنهان نموده و ما را به ضیافت خویش میخواند.
اینک جانت را مهمان آخرین قدر عمرت نما، شاید رمضانی برایت رقم نخورد. پس دست یاری امامت را رها نکن. صورتت را به آسمان وجودت نزدیک کن، آیا صدای الغوثش را میشنوی. او در دل آتشی را پنهان نموده، زبانش به حرکت در نمیآید زیرا قادر به گفتن آنچه در ضمیر جانش شعلهور است را ندارد.
امشب آخرین ضیافت این ماه پر فضیلت است. از طعامش جانتان را اطعام کنید. ساعتهایش در حال عبور از گذر زمان است، وقت را غنیمت بدانید. جانشین رسالت به شما مینگرد. به دستهای خالی که با نام امیر مؤمنان به سینه میکوبد تا از ماهی گذر کند که شهیدی چون علی (ع) دارد. دامانی که سر هزاران شهید عاشق را در خود به یادگار نگه داشته، اینک به روزهداران شب قدر مینگرد. وای بر جانی که از امشب عبور کند و فرق سرش با ذکر اللّه نشکافد. چگونه توان گذشتن از لَبالمِرصاد را خواهد داشت. همان کمینگاهی که در جانتان به ودیعه دارید و باید از قدرنشین امشب طلب یاری کنید.
مولای ما به فریاد دستهای تهیمان برس. او جز دامن پر مهرت جای دیگری را نمیشناسد. پس یاریمان فرمایید تا از منتظران ظهور دولتی باشیم که همواره او را خواندهایم به دعای: