بسم الله الرّحمن الرّحیم
(محرم ۱۴۴۵ ه.ق- میقات محرم ۲)
خطبهی شب هفتم
۲ مرداد ۱۴۰۲
سلام بر حمد، حمدی که نامش را عبادت خواندند تا زبانها معترف عظمت پروردگار کریم شود و جانش در حلقه عبودیت از باطل جدا گشته به سرمنزل امن الهی سفر کند. پس در آینهی خلقت زبان جایگاه خویش را میشناسد زیرا ناطق جانی است که سکوتش هزاران معمای پیچیده را به نمایش میگذارد. اینک به اشتیاق بردن نامی جانش در غیبی منور به گردش درآمده، میخواهد با تمام آنچه در ذخیرهی جانش به امانت گذاشتهاند او را بخواند. با حرارت زمان همراه میشود، چه کسی یاریاش میکند تا ملکوتیان را در قالب نام بخواند؟ هر بار که زبان به حرکت درمیآید زمان جانش را در حلقهی محبت خویش میگیرد تا توان تکلم را از دست ندهد.
اکنون سالهاست ما عاشقان حق، نام زیبای شهدای کربلا را میبریم و هر بار حرارتی را در قلبمان احساس میکنیم که ما را برای حقمداری تشویق میکند و با وجود تکرار هر ساله ما را مشتاق نامشان و راهشان و اطاعتشان از امامشان میکند؛ زیرا آنان با جان و مال و فرزند با عشق در راه خدا جهاد کرده و هر زخم و تیر را بر جانشان چون عسل دانسته و سرمست شدند زیرا امر اطاعت را به هوای نفس ترجیح دادند. اکنون در وعدههای پروردگار متنعم هستند تا جانشان از سرسبیل جامی بنوشد که آغشته به نوری منور است. انواری که جان عاشق را به سخن درمیآورد.
امروز هفتم محرم است. روزهایش مانند گنجینهای که تشنگانش را به سرمنزل اطعام الهی دعوت مینماید از راه میرسد. کیست که توان نوشیدن جام حق را داشته باشد؟ اگر مشتاق اطاعت هستید پس به فرمان قرآن کریم به همراه پیامبر مهاجرت کنید. او مأمور است تا مهاجران را در رحمت توبه قرار دهد. پس دست یاریش را رها نکنید. صدای حق شما را میخواند. زمان زیادی به اتمام راه نمانده، چگونه راه را میپیمایید؟ باید مرکب سرعت را انتخاب کنید تا قبل از به پایان رسیدن محرم و عمرمان جهد و کوششمان را بهسوی حق و حقمداریمان امضا شود.
اینک محرم در دل آنانی که به راه امامت عشق میورزند همان استحکام قدم است در حق، پس عزاداران خاندان نبوت نمیتوانند چهرهای جز آنچه قرآن کریم معرفی میفرماید داشته باشند. آنان همان کسانی هستند که کتاب آسمانی میفرماید با مال و جان و فرزند به استقبال فرمان الهی میروند نه در شعارها، بلکه در سلولهای زندهی جانشان، پس در ساعتهای باقیمانده از پردهی حق و باطل به جانشان نظر کنید تا در صف کسانی قرار بگیرید که امامت دست بیعتشان را در لحظهی آخر رها نکرد. اگر توانستید با سرعت آنان از باطل بگریزید امامت دستتان را رها نمیکند.س پس به میدان بیایید و جانتان را در حق محک بزنید. او همواره مددکار کسانی است که او را بخوانند به فرجی مبارک: