بسم الله الرّحمن الرّحیم
(محرم ۱۴۴۵ ه.ق- میقات محرم ۲)
خطبهی شب هشتم
۳ مرداد ۱۴۰۲
شکر نامی است جان عاشق آن را میشناسد. زبانش حیران نعمتهای بیشمار به آن معترف است و جانش در بند خالقی که مخلوقاتش را بر سفرهی احسان محبتش نشاند و آغوش رحمتش را چونان سایهای بر سرشان گشود تا از او دور نباشد. زبان را به ثنای خویش خواند تا فضای دهان از مکر شیطان در امان بماند.
اینک در این زمان جانها حیران مکر مکاران و خودکامگان است و عقلها از مخازن درک و اندیشه به آنچه در پیش رویش قرار دارد تهی گشته و همانند چهارپایان با طلوع خورشید به چراگاه رفته و با غروبش به خوابگاه خویش مراجعت میکند تا آنچه را بلعیده است را مرور کند. خوشا به حال آنانی که زندگی خود را از روزمرگی نجات دادند. در کنار عقل کل و حق کامل زندگی جاودانه در رضایت الهی را برگزیدند.
امروز هشتم محرم سال ۶۱ هجری است. نزدیکان یاران امام نماز صبح را به امامت مولایشان امام حسین (ع) خواندند و آنگاه همچون پروانهای که به گرد شمع حلقه میزند به دورش حلقه زدند. مولایمان حسین (ع) نگاهی به جمعشان میکند و میفرماید برای همراهی حق به زحمت افتادید و بستر راحت خویش را رها کرده و سر بر خاک و سنگها نهادید تا قبل از اینکه صورتتان را بر خاک گذارند خود در خاک بغلتید پس جسمتان را به جاودانگی دعوت کردید تا هیچ خاکی آن را تجزیه نکند بلکه در آغوشش به امانت نگه دارد. اگر به آنچه فرمان میدهم گردن اطاعت نهید به وعدهی پروردگارتان جانتان در نعمتش متنعم خواهد شد.
اکنون بروید به تماشای سپاهی که عزم خویش را جمع نمودهاند تا فرزندان رسولشان را بکشند و مزدشان را از شیطان دریافت کنند. واحیرتا از این همه قدرناشناسی فرزندان پیامبری که برای آنانی خیر دنیا و آخرت را به ارمغان آورد. آنانی که در فقر مالی و درکی و معرفت غوطهور بودند بهیکباره به ثروت دنیایی رسیدند و از بتپرستی به دینی که کاملترین کتاب آسمانی قرآن کریم را برایشان آورد. در عوض برای کشتن فرزندان پاک و مطهر او کمر همت بستند. نعمت زمین و آسمانیان را به جان ذلیلشان خریدند که آن را چه زیبا حضرت زینب (س) تفسیر میکنند:
امام حسین (ع) بهطرف خواهر مهربانش رفته، میفرمایند دیدن شما هر لحظه جان تازهای را در کالبدم میدمد زیرا آنچه شما انجام خواهید داد رسالتی است که کفر را از جامعه میزداید. حضرت زینب (س) میفرمایند: چه لحظات باشکوهی است وعدههای قرآن کریم که میفرماید: لکن فرستادهی خدا و کسانی که به او ایمان آوردند با اموال و جانهایشان جهاد کردند. آنهایند که خوبیها از آن آنهاست و آنهایند که رستگارند. (سوره مبارکه توبه آیهی ۸۸). اینک میرویم تا آیات کریمه محقق شود و سخن پروردگار که میفرماید: منتظر بمانید ما نیز منتظریم که زبان انتظارشان قدرت گفتن مصائب جانشان را ندارد و آنان همواره در تیررس باطل قرار دارند. تیری که جان را مجروح نمیکند بلکه روح را متلاشی کرده بهطوریکه مردگانی در جامعهی زندگان عمر خویش را که بهترین هدیهی پروردگار است به اتمام میرسانند. در میانشان یارانی چون یاران شما به دولت امام میپیوندند زیرا جز به فرمان حق زندگی نمیکنند. آنان همانانی هستند که نشان مسلمانیشان در زمان گم نمیشود بلکه آن را با افتخار به سینه میکوبند و همواره برای ظهور حق فریاد میزنند مانند خواهرتان دخت امیر مؤمنان (ع) که در دربار کفر فریاد زدند: