بسم الله الرّحمن الرّحیم
(محرم 1435 ه.ق- ده شب با دولت ظهور)
خطبه شب دهم (شب عاشورا)
۲۲ آبان ۱۳۹۲
به نام پروردگار غفور و رحیم؛ پروردگاری که همواره در وعده‌ی احسان، همگان را بر سفره‌ی رحمتش مهمان نمود و سپس امر فرمود: خدا شما را اندرز می‌دهد که اگر از مؤمنان هستید بار دیگر گِرد چنان کاری مگردید.
ای مهمانان کوی عشق و جویندگان حق، ای هم‌سفران و شنوندگان شب‌های ده‌گانه‌ی دولت ظهور، اندرز خداوند در قرآن کریم را شنیدید پس بار دیگر نعمت و رحمتی که شامل شما شد را قدر بدانید؛ به عمل و اندیشه‌ی گذشته برنگردید، اینک که دانستید نجات در انتخاب حق است و با فرمایشات مولایتان حق و حق‌مداران و نهضت عاشورا را شناختید پس تصمیم به ماندن بگیرید و با اراده‌ی راسخ و قدم‌های استوار بر آن پایدار باشید و این‌گونه نباشد که بعد از این دهه کم کم آن را به فراموشی بسپارید، این کفران نعمت و رحمت عظیمی است که در این دهه از آن برخوردار شدید.
شاکر پروردگار کریم و سپاسگزار ولی نعمتمان امام و مولایمان اباصالح المهدی (عج) باشیم؛ شکری مثمر ثمر است که جایگاه لطف را بشناسد و قدردان هدایتی باشد که او را از جهل نجات داد پس به جانمان نهیب می‌زنیم که: ای جان، چه طعام مطهری برایت از ملکوت فرستادند! طعامی که انوارش زنده کننده‌ی مردگان، مست کننده‌ی عاشقان و تفسیر کننده‌ی قرآن است. پس بعد از این دهه با آیات کریمه‌ی قرآن تو را تغذیه خواهیم کرد تا طعام مطهر و نورانیت ادامه یابد و دل مشتاق و عاشقت را که در فراق یوسف زهرا می‌سوزد با اطاعتش التیام خواهم داد.
و اینک به اذن الله و به اذن رسول الله و به اذن مولانا امام عصر و زمان خطبه‌ی امشب را می‌خوانیم:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه شب دهم (شب عاشورا)
الم؛
سلام بر قرآن کریم؛ معجزه‌ای که خود را بدون رقیب معرفی می‌فرماید تا بندگان را در پناه آیاتش به ملکوتی که از آن آمده‌اند بازگرداند. کتابی که زبان شیوایش قابل درک همگان است و ادعا کننده‌ای برایش یافت نمی‌شود؛ آفرینش را به توصیف می‌کشد و اعجاز عشق را نمایان می‌سازد نعمتش را شامل مؤمنین و غضب الهی را بر جان کافران مستولی می‌سازد. پرده از شیرین‌ترین مناجات برمی‌دارد و جان خلیفه را به زمینی تشبیه می‌کند که همواره در حال رویاندن نعمت‌های وجود است اگر خود را بشناسد که او را جانشین خالقش نام نهادند معنی این پیشکشی پروردگار عالم چیست؟ آیا روح منوری است که در جان آدمیان است تا حیات یابند؟ معمای جانشین پروردگار بودن در کدام رتبه است؟ مقام پیامبران یا جانشینانشان و یا همگان؟ پاسخش چیست؟ کتاب آسمانی پاسخش را فرموده: بندگانی که به درجه‌ی مخلَصین می‌رسند و دیگر قرینه‌ای ندارند هر چه هست نشان خلقت است و انوار پروردگار کریم، ادیان‌ها همگی فراخوانده شدند تا به این مقام برسند در زیر پرچمش جایگاه خویش را نظاره کنند. اینک پایان شب‌های دهگانه است چه شب‌های باشکوهی! چه شاهدان با عظمتی! چه عمر با برکتی در لحظاتش خلاصه شد، چه گوش‌ها و چشم‌هایی که به آستانش دوخته شده تا پرسش جانش را پاسخ دهد تو کی هستی؟ پرسشی که ذهن شنوندگان این مباحث را به خود اختصاص داد؛ اینک معمایش را فاش می‌کنیم وای بر احوال شنونده‌ای که نعمت هدایتش را فراموش کرده و باز مزد رسولش را از یاد برده است مودت به قرآنش را به بازی گرفته و صبح و شبش در مقاصدی تکراری به پایان می‌رسد پس قیمت جانش را فراموش می‌کند و خود را در درک القابش ناتوان می‌بیند آیا پروردگار عالم در خلقتش تفاوتی نهاده است؟ خیر، اعلام فرموده همگان خلیفگان روی زمین‌اند کدام زمین؟ زمینی که آتش نفسش آبادانی را از میان برده است و برهوت را به ارمغان آورده و یا زمینی که باغ‌های بهشت را به تصویر کشیده است. باید همانند قوم موسی به احوالتان نظر کنید که اربابتان از کوه طور بازگشت تا نتیجه‌ی امانتش را در نزدتان ببیند آیا امانت‌داری صادق بودید و یا در مستی عاشوراییان لحظاتی را سرمست گشتید و باز خود ماندید و آنچه نامش جان است، اگر تورات وجودتان را با انوار سرور شهیدان نوشته باشید پس چه فاصله‌ای بین شما و پروردگارتان است فاصله بی‌معناست، چشم ظاهر دنیا بین است و چشم باطن در الستی باشکوه پس بازیچه‌های دنیا را رها کنید و یقین داشته باشید اگر شیعه‌ی علی هستید آنچه از سفره‌ی ملکوت برایتان آوردند گنجینه‌ای بود تمام نشدنی، پس قلمش را قدر بدانید و بر آنچه فرمانتان داده سر اطاعت فرود آرید تا حماسه‌ی عاشورا را در جانتان به نمایش درآورند و طعم شیرین آن را به جانتان بچشانند پس با ساعاتش بیعت کنید و آن را غنیمتی بزرگ تا همواره دنیا و برزختان در نعمتش متنعم شود. اینک پای طور بایستید و به قامتش نظر کنید و فرج عقلتان را از عقل کل تقاضا کنید پس فریاد بزنید: