بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبهی شب اول رمضان
۲۶ اردیبهشت ۹۷
شکر و سپاس پروردگار حکیم و عزیز را سزاست که در بعضی ایام فضیلت و عظمتی قرار داد و سفارش فرمود که حرمت آن را نگه دارید شاید که رستگار شوید پس سلام بر ایامی که خداوند اراده فرمود تا مردمان فصلها را بشناسند. پس عمرها به گردش درآمد، عظمتش در تقویم سالها به فراموشی سپرده شد و زیباییاش در ظاهر طبیعتش خلاصه شد. سالها به تکرار آنچه در ظاهر خودنمایی میکرد گذشت و انسان نیز در این گردش اسرارآمیز مشارکت کرد. او با بهارها و خزانها و تابستان و پاییزها به دنیا آمد و از دنیا رفت. نامش در برزخ از صفحه زمان به آنچه اندوخته بود تغییر یافت. ایام شد فصلی که در عملش آن را ذخیره کرده بود مانند بهشتی که پروردگار آن را توصیف فرموده و یا آتشی که گرمای آن را حس کرده و از آن گریخته بود. اینک تقویم وعدهای است که قرآن کریم برای مردگان اعلام میفرماید تا جانشان امانت خویش را آشکار کند.
چه زیبا سرور عالمیان حضرت زهرای مرضیه (س) نقش زمانها را در عمر انسانها و ذخیرهی خیر و شر عملها در آن را فرمودند کسی که چون خزانی در بهاران زندگی کرده پاییزیست نه بهاری.
حال که ما دو ماه از بهار حقیقی یعنی رجب و شعبان را گذراندیم و وارد بهاریترین ماه، یعنی ماه مبارک رمضان میشویم در عمل خود اندیشه کنیم آیا شکفته شدیم و طراوت یافتیم یا همچون خزان پژمرده شدیم چون برکت پروردگار عالم در جان زمان نهفته است، جانی که توان عقلش قادر است تا فصلها را معنا کند آنگاه که حیات خویش را با زیباترین رنگهای الوان میشکافد تا حیات و ممات را معنا کند. ندایی او را میخواند اینک ساعتهای عمر خلیفگان خویش را به دستت سپردم آیا توان نگه داریش را داری. یا رب آنان را در نعمتشان آزمودم آنچه یافتم حیاتی بود که مماتی را در پی نداشت. در جان من فصلها به نمایش درآمد ولی در جان او پاییزی را نیافتم. او بهاری بود که همواره لطیفترین نشانه را از خالقش به همراه داشت تا راز آفرینش را در حرارت جانش به نمایش گذارد.
در اولین شب ماه مبارک رمضان دست نیاز و تمنا به درگاه پروردگار کریم و رحمان بلند میکنیم که: معبودا در کتاب آسمانی قرآن خود فرمودی هر که کاری ناپسند کند یا به خود ستم روا دارد آنگاه از خدا آمرزش خواهد خدا را آمرزنده و مهربان خواهد یافت. پس بار الها ما به خود بد کردیم و به درگاهت رو آوردیم ما را ببخش و ماه رمضان را ماه نجات و رستگاری ما قرار بده و یاری فرما تا در این خانهی مقدس مولا و سرورمان امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) به عبادت و اطاعتت قیام کنیم و قرآن کریم را با تفکر و تعقل قرائت کنیم نه فقط روخوانی کنیم و از آن بهره نبریم چون قرآن کریم معجزهای است که کلید و راه رسیدن به سعادت و رستگاری را به تلاوت کنندهاش عرضه میدارد همانگونهای که سرور عالمیان فرمودند تلاوت کنندهی آیات الهی با کلیدی از غیب قادر است تا تمام دورانها را بشکافد و آن را به سینه بفشارد تا وجودش در نعمتهایش تغییر کند و صاحب کاخی شود که وعدهی قرآن کریم است و طعام قرآن کریم که جان تلاوت کنندهاش را به حق دعوت میکند تا با هدایتش به درخت تنومندی تبدیل شود، گاه توان درک نعمتش را دارد و گاه در ظلمت ریشهی جانش دچار آفتی میشود که نجات برایش میسر نیست ولی آنانی که از طعام اهلبیت تناول کنند جانشان در برابر خطرناکترین طوفانها پابرجا میماند؛ زیرا حرارتی در شجرهی وجودشان نفوذ میکند که ظلمت را به نوری درخشنده تبدیل میکند و پروردگار میفرماید آیا بینا و نابینا برابرند؟
پس ای مهمانان کوی عشق ما چه سعادتمند هستیم که در ماه مبارک رمضان در خانهای قرآن کریم را تلاوت میکنیم که صاحبش قرآن ناطق است و سفرهی احسانش بیدریغ گسترده پس با تمام توان از آن تغذیه کنیم تا وجودمان به نور ایمان و معرفت روشن شود و در این شب مبارک به تمنا از مولایمان یاری طلبیم و ایشان را به فریاد بخوانیم: