بسم الله الرّحمن الرّحیم
(محرم ۱۴۳۷ ه.ق)
ده شب در مدینه
خطبه شب افتتاحیه
۲۲ مهر ۱۳۹۴
سلام بر حمد و حکمتهای گرانقدرش آنگاه که میفرماید: مرا بخوانید تا اجابتتان کنم؛ در صبحگاهان و شبانگاهان ستایشم کنید تا غمگین نشوید؛ آغاز و پایان یک روز از عمری که آفریدگار آن را فرمانروای زمین و آسمان و تمام آفریدههایش قرار داد تا روح خداوندی قدرتش را آشکار کند و ضربان حیات آغاز میشود؛ زمین امانتهای خویش را در رنگها و زبانهای گوناگون در درونش جای میدهد. حکومتها در هر نقطهای بر عدهای قدرتنمایی میکند و زمان در پردهی قدرت و مال به غفلت میگذرد.
چه زیبا فرمودند اباعبدالله حسین (ع) که روزهای عمر در دلبستن و غرق شدن در ظواهر دنیا به غفلت میگذرد درحالیکه خداوند، انسان را در جایگاهی رفیع آفرید و او نیز به اختیار خود قبول مسئولیت کرد ولی افسوس که فراموشش شد و خداوند رحمان از سر کرم پیامبران و اولیایش را برگزید تا بار دیگر بزرگی وجودش را به او متذکر شود. در اوج این مسئولیت خطیر اهلبیت پیامبر (ص) با تحمل رنجها و قبول سختیها و آزارها، جان و مال و فرزند و همهی داشتههای خود را در این راه نثار کردند که نمونهی بارز این قیام، نهضت عاشورای سرور دلباختگان و شهیدان، افتخار آزادگان، امام حسین (ع) است که امشب آغاز میکنیم ماه محرمی را که زمان، لحظات با شکوهش را بهعنوان گنجینهای گرانقدر برای حق مداران و عاشقان تا قیامت حفظ فرموده و منتظر است تا وارث حقیقی آن، آخرین فرزند اباعبدالله الحسین (ع) امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) گهرهای نایاب آن را برای شیفتگان و حق جویان استخراج نماید و چقدر سعادتمند هستیم ما که گوشهایمان شنوندهی کاملترین و زیباترین این گنجینهها در این سالهای اخیر بوده و امسال نیز با وجود فراموشکاری و ناسپاسی و قدرناشناسیمان فقط به لطف عنایت بیمثال ایشان با خطابههای ده شب امسال اسرار بزرگی را برایمان فاش خواهند فرمود.
پس ای مهمانان کوی عشق این نعمت واسعه و رحمت بینظیر پروردگار کریم و ولی نعمتمان امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) را قدر بدانید و اینگونه نباشد که همچون سالهای گذشته مدتی به هیجان بیاییم و بعد از اتمام این دهه فراموشمان شود و مانند امتی نباشیم که مادر گرامیشان حضرت زهرا (س) آن را توصیف فرمودند که: امت آخرالزمان که نعمت بزرگ آخرین وصی پیامبر را درک نمیکنند همواره به صفحهی زمان میآیند و میروند و در جانشان این نعمت بزرگ پروردگار عالم جز نامی یاد نمیشود؛ و برای شناخت این نعمت بزرگ الهی در ادامه میفرمایند: سلام بر دورانها و بر لحظات با برکتشان؛ لحظاتی که نامش همچون چلچراغی بر صفحهی زمان میدرخشد تا جهانی را معنا کند که همواره در چرخشش، نامی متبرک را ضامن حیاتش میداند پس سینهاش را میگشاید تا رازی را بر صفحهی جانش بنگارد؛ او کیست که ارکان حیات بر سینهی مبارکش استوار است؟ کدام کلام قادر است تا پرتو انوارش را با زبان محدودش بیان کند؟ توان عقل در محاسبهاش به خالقش پناهنده میشود: ای پروردگارم آنگاه که از رحمت بیکرانت تپش را نشانهی زنده بودن قرار دادی قلبی ضربانش را آغاز نمود و با هر تکانی تو را در عظمت خلقتت ستود اینک در پردهی انتظار، چشم به راه ندایی است تا به کلام کتاب آسمانی که میفرماید: ای مردم بترسید از پروردگارتان، آنکه شما را از یک تن بیافرید عمل کند پس یاریاش فرمایید تا همگان به وارث بقیةالله خیر لکم ان کنتم مؤمنین آگاه شوند.
بله عقلها از درک وجود مقدس مولایمان عاجز و زبانها از وصفش قاصر است. اگر عقل و اندیشه و باورمان وجود مبارکش را درک میکرد زبانمان لحظهای از شکر خالقش در دهان آرام نمیگرفت.
اینک که میرویم با حسین زمانمان، سرور و مولایمان اما عصر (عج) ده شبی را در زمان سیر کنیم و با حق و حق مداران و منافقان و باطلان آشنا شویم پس شکر میکنیم پروردگار کریم را از این روزی بیحساب و درون و جانمان را از تیرگیها و آلودگیها پاک میکنیم تا حق در وجودمان وارد شود و با آن حیاتی دوباره را آغاز کنیم. همانگونهای که حضرت زینب (س) سفارش فرمودند که: شما باید صاحب میراثی گرانبها باشید؛ اگر توان معرفیاش را دارید بگویید این ارث عظیم را در کجا خرج میکنید؟ در عبادتهایتان؟ در تنهاییهایتان؟ در جان گمشده از حق و باطل؟ در میدان مبارزه با گوشت و پوستی که به جانتان چسبیده است تا غیبی را پوشش دهد که در واقع عیان است؟ زبانتان را حرکت دهید؛ بگویید با ثروتی که به ارث بردید چه کردید؟ شما مزد رسولتان را در کجا و در کدام بازار فروختهاید و به چه بهایی؟ مودت ارث عظیمی است که بهای دینتان است. به یک ساعت و دو ساعت و یک روز ختم نمیشود؛ مودت کلید بازگشتتان از این سرزمین غریب است پس آماده باشید؛ هجرتتان نزدیک است. با جان و مال و فرزند مهاجرت کنید تا پروردگار جانهایتان را بخرد. این خرید و فروش همان است که پروردگار فرمود به این خرید و فروش شاد میشوید. شادیتان را با طعم عصارهی هستی جاودانه کنید و او را بخوانید: