بسم الله الرّحمن الرّحیم
(محرم 1443 ه.ق- نورالحسین)
خطبه‌ی شب افتتاحیه (قرائت سوره مبارکه فجر)
۱۸ مرداد ۱۴۰۰
شکر و سپاس پروردگار کریم، حکیم و رحیم را سزاست که روزی بی‌حساب در این کوی عشق به ما عطا فرمود که بر گنجینه‌ها و اسرار نهفته در زمان دست یابیم و نعمت‌هایی که هر پیام و حرفش زنده کننده‌ی جان مرده است. جان‌هایی که عقل و تفکر و اندیشه را چلچراغ خود قرار داده‌اند تا از ظلمت جهل رهایی یافته و در روشنایی دانایی به باطل‌های زمانه و وجود خود آگاه شده و با عشق و اشتیاق حق را در همه‌ی زمینه‌ها برگزیده و در راه برقراری‌اش با همه‌ی داشته‌های خود قیام کنند.
پس سلام و درود بی‌پایان بر خاتم رسولان حضرت محمد (ص) باد که همچون نوری در ظلمت اندیشه‌های باطل شعله‌ور گردید و جان‌های خفته در ظلمت جهل را در تربیت کتابی قرار داد که نامش افضل‌ترین نام‌ها و هدایتش کامل‌ترین هدایت‌ها است و آنگاه فرمان داده شد از او و فرزندانش که جانشینان بر حق او هستند اطاعت کنید تا انوار هدایت در جان‌هایتان همواره بتابد و از فروغش شب‌های ظلمانی جهل به روزهای روشن هدایت تبدیل گردد و این نور تجلی نورالحسین در نهضت عاشورا است که تا قیامت روشن کننده‌ی راه حق مداران است چون امام حسین (ع) با تمام وجود و داشته‌های خود، جان و مال و فرزند بر علیه باطل قیام فرمود تا عبرت تاریخ شود همان‌گونه‌ای که سال‌های قبل امیر مؤمنان (ع) فرمودند که رسول خدا (ص) مرا به حضور پذیرفتند تا از سفری که پیش روی اهل‌بیت است همگان را آگاه کنم.
من دست مبارکشان را بوسیدم و گفتم یا رسول‌الله نوادگان شما آیینه‌ی جمال احدیت هستند پس به آنچه امر شوند جان خویش را طبق فرموده‌ی پروردگار در راستای فرمان الهی قرار خواهند داد. رسول خدا (ص) می‌فرمودند آنچه فرزندانم به آن مأمور خواهند شد انقلابی عظیم است مانند هجرتم از مکه به مدینه سازنده‌ی تاریخ قیامی خونین؛ پس فرزندم حسین (ع) را به ضیافت خویش می‌خوانم تا پرده از رازی بردارم که در پیش رو دارد.
پس می‌بینیم که نهضت عاشورا ریشه در امر پیامبر و خدا دارد ولی افسوس بشریت هزار و اندی سال از آن گذشته، نتوانسته آن را درک کرده و عزت و آزادگی و رستگاری را برای خود کسب کند. حتی شیعیان که مدعی دوستی امام حسین (ع) هستند همان‌گونه‌ای که در شب‌های آینده خواهیم شنید چند روزی دهه‌ی محرم را از تاریخ جدا کرده بر سر و سینه می‌زنند پس از آن دوباره به تاریخ برمی‌گردند و خاطره‌ای از آن باقی می‌ماند.
اینک ضمن شکرگزاری پروردگار عزیز و رحمان که نعمت و رحمت بی‌همتای خود را در این دهه‌ی محرم به برکت وجود مقدس مولا و سرورمان امام زمان (عج) نازل فرمود تا کتاب نورالحسین به قلم امام حسین (ع) را شنیده کلمه به کلمه‌ی آن را در جان و روحمان وارد کرده، در عملمان و فکرمان و همه‌ی زندگی‌مان به آن عمل کنیم.
در پایان خطبه امشب را مزین می‌کنیم به فرموده‌ی بانوی دو عالم و سرور عالمیان حضرت زهرا (س) که چنین فرمودند: آخرین پیامبر الهی همچون ابراهیم خلیل زیست. در آتش نفس‌های سرکش امتش جان مبارکش سوخت و هیزم‌هایی که مردمان با شادی در مبارزه با وجود نازنینش می‌آورند تا فرامین قرآن کریم را بسوزانند در گلستان صبر و استقامت آخرین هدایت کننده‌ی آسمانی به بهشت الهی پیوند خورد تا همواره مردمان در گلستان نبوت بنگرند و فرزندان نبوت را در آن ببینند و منتظر آخرین گل گلستان باشند تا بهاری دیگر را مژده دهد.
شما در خانه‌ای دهه‌ی محرم را عزاداری می‌کنید که صاحب آن تبر به دوش راست دارد و گردن شرک و گناه را قطع می‌کند و ریشه‌اش را از زمین برمی‌دارد و به فرمانش نماز برپا می‌دارید و پروردگار عرضه می‌دارید که در پریشانی به فریاد شما برسد. پریشانی مردمی که تیزی تبر را نزدیک شاهرگ خویش حس نمی‌کنند پس اگر تبردار هستند باید بتی را باقی نگذارند و اگر جزءِ بت‌شکنان نباشند پس خود خردشدگان خواهند بود و قرآن کریم می‌فرماید تنها تقواپیشگان عبرت می‌گیرند.
پس در این شب صاحب نعمتمان، سرور و مولایمان را برای درک و عمل به خطبه‌های دهه‌ی محرم به فریاد می‌خوانیم: