بسم الله الرّحمن الرّحیم
دل نوشتهی آخرین دعای ندبه سال ۱۳۹۹
۲۲ اسفند ۹۹
مولای من آقای من جانم به فدایت ای نعمت پنهان و آشکار من لحظهها، روزها و سالهای عمرم بدون دیدن چهرهی زیبا و منورتان میگذرد و من در حسرت و فراقتان میسوزم و این شکوه و شکایت من به مانند گدازههای آتشفشان است که از دل و جان سوختهام بیرون میریزد. سرور و آقای من چگونه عمری را که بدون رؤیت شماست گذر سالهایش را تحمل کنم، نمیدانم فریاد و فغان کنم یا به ارادهی پروردگار صبر کنم. بله صبر میکنم، صبری جمیل و هر لحظه خیالتان را در آغوش میگیرم و مست شراب وصلتان میشوم چون ما امتی هستیم که جد بزرگوارتان امام حسین (ع) وصف و حالشان را برای یارانشان فرمودند که امت آخرالزمان که در شمار روزهای عمرشان پیامبران و جانشینانشان به دنیا میآیند به رسالت میرسند صاحب معجزه میشوند، امتشان را هدایت میکنند، از دنیا میروند و آنان از به دنیا آمدنشان مسرور میشوند و از مرگشان محزون و از اقوامشان متحیر. تمام این حوادث در شمار روزهای عمرشان حاصل دینی است که بدان ایمان آوردهاند. همه چیز در گذشته قبل از به دنیا آمدنشان تمام شده نامها باقی مانده و خاطراتی که هر محققی آن را به سلیقهی خود در کتابی جمعآوری نموده. آیا توان درک این امت را دارید. بله مولای من ما همان امتیم نه تنها شما بلکه مادر و پدرانتان نیز برای ما همیشه حضور داشتند و دارند، هم آنان در زندگی دنیاییشان و بعد از آن از انتظار فرج شما و شیرینی وصال آن و ظهور دولتتان بسیار فرمودند و آنان نیز همچون ما شما را در کنار خود ندیدند این چنین مشتاق و عاشق بودند که نمونهای از آن را مادر گرامیتان سرور عالمیان حضرت زهرای مرضیه (س) بازگو میکنیم که فرمودند:
سلام بر فرمانی که همواره جانها منتظر آن است فرمانی که ضربان زمان را در حلقهی اسارت خویش میگیرد تا نطقی گویا شود و همگان در سکوت جانشان شنوای این ندای آسمانی شوند. ای امت آخرین فرستادهی الهی اینک شما را به ضیافت ظهور میخوانم تا قالو بلی در جانتان زنده شود و به حرکت درآید. دست بیعتش را به طرف دولتی بگشاید که او را از الست میشناسد. ضیافت برپا میشود دعوتشدگان بر تختهای عزت پروردگار مینشینند، ذخیره پروردگار همانگونه که وعده فرموده بودند ملکوتیان را به ضیافت خویش میخواند. منم آن وعدهی حقی که اکنون مهماندار منتظرانم هستم همانانی که امت خویش را به این ضیافت وعده دادهاند تا عظمت پیمانها آشکار شود دولت حق برپا شود زبانها به حمد گشوده شود. شکر بر درگاه خالقی که خلیفه و جانشین خویش را بر حکومت زمین و آسمان فرمان داد تا شهد شیرین وعدهاش بر جان منتظرانش مانند شرابی که خود فرمودهاند مستی ظهور را امضا کند. بله چه استقبال باشکوهی، چه ضیافت عظیم و بزرگی و چه سعادتمند هستند دعوتشدگان که بر تختهای عزت پروردگار مینشینند. مولای من به خود مینگرم که لایق آن مهمانی نیستم چون ساعات عمرم را گم کردهام، روزها و سالهایم میگذرد پیام نجات جانم را میشنوم که میگوید به خود آی زمان در حال عبور است و فرصتهایت رو به پایان است. در آخرین ندبهی امسال به دامن پر مهرتان پناه میبریم. به تمنا به ساحت مقدستان ابراز میداریم ای صاحب جانهای منتظر با نگاه ملکوتیتان از منتظران دولت حقهتان پذیرایی کنید تا طعم آن ضیافت با شیرینی این لحظات در جانمان احساس و جاودانه شود. ما توان درک نعمتمان را نداریم ای صاحب تمام نعمتها و رحمتها به جان سوخته از فراقمان نظری کنید ما لایق ضیافت شما نیستیم پس به فرموده کتاب آسمانی که گدایان خود را دریابید که سخت به آن محتاجیم. اینک که میرویم سالی را آغاز کنیم که با میلاد مبارکتان بهار میشود. ای وارث انبیاء تو عصارهی حیاتبخش عالمی، زمان به فرمانت در مدار خویش به گردش در میآید تا شیفتگان جان مطهرت را در مدار حق به گردش درآورد پس یاریمان کنید که در سال آینده به حق عمل کنیم و از باطلها گریزان شویم و برای تحقق آن لحظه شما را به فریاد بخوانیم: