بسم الله الرّحمن الرّحیم
دعای چهل و دوم صحیفه سجادیه
دعای آن حضرت هنگام ختم قرآن
خداوندا همانا تو مرا یاری دادی که کتاب تو را از آغاز تا انجام تلاوت کنم، کتابی که آن را نور نازل کردی و بر هر کتاب که پیش از این نازل کردهای گواه و مراقب و حافظش ساختهای و بر هر داستان که سخن گفتهای برتریاش دادهای، آن را فرقانی قرار دادی که بِدو حلالت را از حرامت جدا کردهای و قرآنی که بِدو شرایع و احکام خویش را آشکار ساختهای و کتابی که در او برای بندگانت هر چیز را واضح و روشن بیان کردهای و وحی است که بر پیامبرت محمد که درود تو بر او و خاندانش باد فرو فرستادی؛ و آن را نوری قرار دادهای که در پرتو آن (پیروی و عمل به آن) از تاریکیهای گمراهی و نادانی برهیم و شفایی برای هر که از سر تصدیق بر آن گوش نهد و ترازوی عدلی که زبانهاش از حق منحرف نشود و چراغ هدایتی که فروغ برهانش را بر ناظران خاموشی نیست و رایت نجاتی که هر که قدم در پیش نهاد و آیین او ساخت گمراه نگردد؛ و آنکه به دستاویز عصمتش درآویزد دست هلاکت به او نرسد.
بار الها همچنان که ما را به تلاوت قرآن یاری دادی و به عبارات نیکویش ناهنجاری و لکنت از زبان ما گرفتی، اینک ما را از کسانی قرار ده که در نگهداشت و حراست او آنسان که شایستهی اوست سعی میورزند؛ و معتقد به ضرورت تسلیم در برابر آیات محکماتش میباشند و به متشابهاتش و دلایل روشن و آشکارش از سر تسلیم اقرار مینمایند.
خداوندا تو این قرآن را فشرده (بیهیچ تفسیری) بر پیامبرت فرستادی و علم بر سراسر شگفتیهایش را به او الهام فرمودی و علم تفسیر آن را به ما (اهلبیت عصمت) به میراث دادی و ما را بر آنکس که از علم قرآن بهرهای نبود برتری دادی و ما را به شناخت قرآن توانایی بخشیدی تا بر کسانی که یارای حمل آن ندارند فضیلت و رفعت دهی. ای خدا همچنان که دلهای ما را حاملان قرآن ساختی و به رحمت خویش شرف و فضیلت آن به ما شناساندی بر محمد (ص) که خطیب قرآن است و خاندان او که خازنان علم قرآناند درود فرست و ما را در زمرهی کسانی قرار ده که از سر صدق معترفاند که قرآن نزد تو نازل شده تا در تصدیقش هیچ شک و تردیدی با یقین ما معارضه نکند و انحراف از راه مستقیمش در خاطرمان خلجان ننماید. (در راه قرآن هیچ چیز ما را نلغزاند).
بار الها بر محمد و خاندان پاکش درود فرست و ما را از کسانی ده که به رشتهی محکم قرآن چنگ میزنند و چون در فهم آیات متشابهش وا مانند به دژ محکم آیات محکمات او پناه جویند و در سایهی گستردهی بالهایش میآرامند و در پرتو صبح تابناکش راه خویش مییابند و آن مشعل فروزان را فرا راه خود میدارند و چراغ معرفت خویش از چراغ او میافروزند و جز از قرآن جویای هدایت نمیشوند.
بار الها همچنان که بهوسیلهی قرآن، محمد (ص) را چون علمی برافراشتی تا راهنمای مردم به سوی تو باشد و به راهنمایی آل محمد راههای خشنودی خویش آشکار ساختی، پس بر محمد و خاندان او درود فرست و قرآن را برای ما وسیلهای ساز که بدان شریفترین منازل کرامت فرا رویم؛ و نردبانی که بدان به جایگاه امن و سلامت عروج کنیم و سببی که بدان رهایی در روز قیامت را پاداش یابیم و وسیلهای که بدان از نعیم بهشت جاودان تنعم جوییم.
ای خدا بر محمد و خاندان او درود بفرست و به یمن قرآن بار سنگینی گناهان از دوش ما بردار و صفات و خصال نیکان را به ما عطا بفرما و به راه آنان بر که در همه حال شب هنگام و دو طرف روز برای رضای تو قرآن میخوانند و به کارش میبندند تا به رحمتش ما را از هر آلودگی پاکیزه سازی و راه کسانی فرا پیشمان گذاری که از نور قرآن روشنایی جستهاند و آرزوها و خواهشهای نفسانی، از کارشان باز نداشت تا به خدعه و فریب تباهشان سازد.
بار الها، بر محمد و آلش درود فرست و قرآن را در تاریکی شبهای جهل مونس ما گردان و در برابر کششها و گرایشهای شیطان و خاطرات وسوسه انگیز نگهبان ما قرار بده و چنان کن که قرآن پاهای ما را از پیمودن رام معاصی باز دارد و زبان ما را از گفتن سخن باطل _ بیهیچ آفتی که به زبان رسیده باشد _ لال گرداند و اعضا و جوارح ما را از ارتکاب گناهان مانع آید و طومار عبرتها را که به غفلت پیچیده شده پیش روی ما بگشاید تا عجایب قرآن و مثلها و قصههای هشدار دهندهی آن _ که کوههای سخت از تحمل آن ناتواناند _ به دلهای ما راه یابد.
ای خدا بر محمد و آل محمد درود فرست و به قرآن آراستگی ظاهر ما ر ا دوام بخش و بدو خطور وسوسهها را از صفای ضمیر ما دور بگردان و آلودگی و زنگار از دلهای ما بزدای و بدو آن را شستشو ده و پریشانیهای ما را به سامان آور، چون در صف محشر به پیشگاه تو میایستم در آن گرمای طاقت فرسا سوز تشنگی ما را به برکت قرآن تسکین ده و هم در آن روز وحشت بزرگ بر پیکر ما جامهی ایمنی بپوشان.
بار الها بر محمد و آل او درود فرست و به یمن قرآن بینوایی ما را بینیاز جبران نمای و زندگی خوش و فراوانی نعمت و وسعت رزق به ما عطا فرما و ما را از صفات ناپسند و خصال نکوهیده دور دار و از فرو غلتیدن در سیه چال کفر و آنچه موجب نفاق است در امان دار تا در قیامت رهنمای ما به سوی خشنودی و بهشت تو باشد و ما را در دنیا از خشم تو و تجاوز از حدود تو حفظ کند و بر حفظ احکام تو گواه باشد.
بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست و چون مرگ فرا رسد به برکت قرآن بر ما آسان گردان، اندوه جان کندن را و رنج نالیدن را و به تنگنا افتادن نفسها را به هنگامی که جان به گلوگاه میرسد و در آن حال گفته شود کیست که چارهی درد این بیماران تواند کرد؟ در این حال فرشتهی مرگ برای گرفتن جان از درون پردههای غیب آشکار میشود و از کمان اجل تیرهای وحشت مرگ و تلخی فراق را به سوی او بگشاید و تلخی مرگ چون جامی از زهر به کام جانها ریزد و زمان رحیل و بخت بربستن به سرای آخرت نزدیک شود و اعمال، چونان قلادههایی بر گردنها افتد و از آن پس تا روز رستاخیز گورها مأوا و منزلگاه ما شوند.
بار الها بر محمد و آل او درود فرست و ورود ما را به آن سرای پوسیدگی و درنگ طولانی ما را میان طبقات خاک بر ما مبارک گردان. خدایا پس از مفارقت دنیا، گورهای ما را بهترین منازل ما گردان و به فضل خویش، گورهای تنگ ما فراخ ساز و ما را در میان انبوه مردم که در عرصات قیامت گرد میآیند به کیفر گناهان تباه کنندهمان، رسوا مساز؛ و به حرمت قرآن در آن هنگام که در پیشگاه تو به صف ایستادهایم، بر خواری و بیچارگی ما ترحم فرما و به هنگام گذشتن از پل لرزان جهنم به برکت قرآن ما را ثابت قدم کن و از لغزش نگهدار؛ و بدو ما را از تمام گرفتاریهای آخرت و اندوه روز حساب و لحظات هول انگیز قیامت نجات بخش. در آن روز حسرت و ندامت که ستمکاران سیهرو شوند، ما را سپید روی گردان و دوستی ما در دلهای مؤمنان انداز و زندگی ما را بر ما دشوار مگردان، ای خدا درود فرست بر محمد بندهی تو و فرستادهی تو به پاس آنکه پیام تو را به مردم رسانید و فرمان تو به آواز بلند در گوش خلق کشید و بندگانت را اندرزهای نیکو داد.
بار الها، چنان کن که مقام قرب پیامبر ما – که درود تو بر او و خاندانش باد- در روز حشر از همهی پیامبران نزدیک به تو باشد و شفاعتش از همه پذیرفته تر و منزلتش در نزد تو از همه فراتر و جاه و حِشمتش از همه افزونتر باشد.
بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و بنای دین او را از همهی دینها شریفتر گردان و دلیل و برهان او را عظیمتر نمای و ترازوی حسنات او سنگینتر فرمای و شفاعتش بپذیر و مقرب خود گردان و رو سپیدش فرما و نورش به کمال رسان و درجاتش فرا بر و ما را بر سنت او زنده بدار و بر دین او بمیران و در راه او سیر ده و بر طریقهی او روانه دار و فرمانبردار او گردان و به گروه او درآور و بر سر حوض او بر و از جام او سیراب نمای.
و درود بفرست ای خدای من بر محمد و خاندان او، درودی که به برکت آن او را به برترین مایه از خیر و فضل و کرامت که امید میدارد برسانی که عرصهی رحمت تو بس پهناور است و تویی آن خدای بخشندهی کریم.
بار الها، تو به این پیامبر (رحمت) به پاداش ابلاغ پیامهای تو و عرضهی آیات تو و اندرز دادنش به بندگان تو و جهادش در راه تو، جزای خیر عطا فرما، جزایی برتر از هر جزایی که ملائکهی مقرب و پیامبران مرسل و برگزیدهی خود را دادهای و درود و رحمت خدا و برکاتش بر او و بر خاندان پاک و پاکیزهاش باد.