بسم الله الرّحمن الرّحیم
دعای هجدهم صحیفه سجادیه
دعای آن حضرت هنگام دفع بلیات
خدایا تو را حمد و سپاس بر قضای نیکویت و بر آن بلایی که از من دفع کردی، پس نصیب مرا از رحمتت تنها همین عافیت و نعمت دنیوی که مرحمت فرمودی قرار مده تا من به وسیله‌ی آنچه محبوبم بود (آسایش و عافیت دنیوی) بدبخت شوم (چون آن نعمت‌ها موجب حرمان از اجر و پاداش صابران خواهد بود) ولی دیگر بندگانت در اثر ابتلا به آنچه مرا ناخوش و مکروه بود و صبر بر آن به سعادت ابدی نائل شوند و اگر این نعمت و عافیت دنیوی که به من عطا کردی و در آن، روز را شب و شب را روز می‌کنم، در مقابل آن مرا بلایی است در آخرت که هیچ منقطع نشود و وزر عذابی است که ابداً مرتفع نمی‌گردد پس آنچه برایم تأخیر انداخته‌ای (رنج و بلای آخرت) را پیش انداز و آنچه پیش انداخته (آسایش و عافیت دنیا) را به تأخیر افکن، چون چیزی که فرجامش فنا است بسیار نیست و آنچه پایانش بقا است اندک نیست و بر محمد و آلش درود فرست.