بسم الله الرّحمن الرّحیم
دعای نوزدهم صحیفه سجادیه
دعای آن حضرت در طلب باران
بار الها، ما را به وسیلهی باران سیراب فرما و رحمتت را بر ما بگستران، به باران فراوان از ابرهایی که (برای روییدن گیاهان جالب) در تمام قسمتهای این جّو پهناور روان گشته، به آن بارانهای رحمت بر بندگان خویش منّت گذار به رسانیدن میوهها و سرزمینها را با بستن شکوفهها زنده بدار و فرشتگان مقرب را ناظر آبیاری سودمند که فراوانیاش دائم و بارندگیاش دامنهدار است قرار بده، بارانی شدید که آنچه را مرده است به آن زنده سازی، آنچه از دست رفته بازگردانی و آنچه را که بعداً به ثمر میرسد سر از خاک برون آوری و روزیها را با آن وسعت دهی، ابری فشرده و گوارا و فراگیرنده و خروشان که زیان نرساند و برقش فریبا نباشد.
بار الها ما را از بارانی سبز کنندهی دشتها و پرورندهی گیاهان، وسیع و پرمایه سیراب ساز که با آن گیاهان پژمرده را خرّم کنی، پروردگارا ما را به بارانی کامل سیراب ساز که چشمهساران از آن جاری شود و چاهها پر آب گردند و نهرها را بهوسیلهی آن روان کنی و درختان را برویانی و با آن نرخها را در همهی شهرها ارزان کنی و چهارپایان و خلایق را سرزنده سازی و روزیهای پاکیزه را تکمیل فرمایی و کشت و زرع را برویانی و پستانها را پُرشیر نمایی و نیرویی بر نیروی ما بیفزایی، بار الها سایهی این ابر را بر ما زهرآلود مگردان و سرمای او را نامطلوب مکن و قطراتش را همچون ریزه سنگهای عذاب قرار مده و آب آن را در کام ما تلخ و شور مگردان.
بار الها بر محمد و آلش درود فرست و ما را از برکات آسمانها و زمین روزی فرما که تو بر هر چیز توانایی.