بسم الله الرّحمن الرّحیم
دعای بیست و سوم صحیفه سجادیه
دعای آن حضرت در طلب عافیت
خدایا بر محمد و آل محمد درود فرست و لباس عافیت را بر من بپوشان و مرا به عافیت فراگیر و به عافیت محفوظ دار و به عافیت گرامی ساز و به عافیت بینیاز کن و عافیتت را بر من صدقه کن و عافیت را بر من ببخش و عافیتت را بر من بگستران و عافیتت را بر من شایسته ساز و میان من و عافیت در دنیا و آخرت جدایی مینداز.
خدایا بر محمد و آل محمد درود فرست و به من عافیتی ببخش که در حد کافی و شافی و مرتبهی عالی و دائم افزایش یابد و پیوسته در جسم و جان من سلامت و آسایش دنیا و آخرت بیفزاید و به من تندرستی و امنیت و سلامت دین و دنیا عطا فرما، بدنم را همیشه سالم دار و قلبم را به نور بصیرت و معرفت خود روشن ساز و خوف و خشیت خود را در دلم قرار ده و قدرت انجام طاعتی که مرا به آن فرمان دادی و دوری از معصیتی که مرا از آن نهی کردی عطا کن.
بار الها توفیق تشرف به حج و عمره و زیارت مرقد پاک پیامبرت که درودها و رحمت و برکتهای تو بر او و خاندانش باد و زیارت قبور مطهر اهلبیتش را به من عنایت فرما در این سال و همهی سالهای دیگر مادامی که مرا باقی داری و آن عبادتها را پذیرفتهی درگاهت و پسندیده و منظور نظرت و ذخیره شده نزد خودت قرار ده و زبانم را به ستایش و شکر و یاد و ثنایت گویا کن و دلم را برای پذیرفتن هدایتهای دینت گشاده ساز و من و ذریّهام را از شر وسواس شیطان رجیم، در پناه خود گیر و شر هر گزنده (و درنده) از مخلوقاتت و از هر چیز رنج آور و مخوف، از شر خویشاوند بیگانه و از شر هر بخیل و پستِ مردم آزار و از شر هر انسی و جنّی، اهل فتنه و فساد آشوبگر و شر هر سلطان ظالم بی دادگر و از شرّ هر عیاش شهوتران مسرف مغرورِ ناز و نعمت و از شر هر موجود ضعیف ناتوان و شر هر قوی پنجهیِ نیرومند و از شر هر شرافتمند مقتدر و هر پست ناقابل و از شر هر کوچک و بزرگ و از شر هر نزدیک و دور و از شر هر کس از جن و انس که با رسولت و خاندانش به جنگ برخاسته و از شر هر جنبنده که تمام قوای آنها و زمام امورشان به دست قدرت تو است و تو البته عادلی ای خدا، من از شر همهی این موجودات عالم به تو پناه میبرم.
خدایا بر محمد و آل محمد درود فرست و هر کس که دربارهام قصد سوئی کند او را از آزار من منصرف بگردان و مکرش را از من دفع و شرّش را از من دور ساز و کید و مکرش را به خودش بازگردان و سدّی در مقابلش برپا کن که هرگز چشمش مرا نبیند و گوشش سخنم را نشنود و دریچهی قلبش از یاد و خطور من به ذهنش قفل گردد و زبانش را از گفتگو دربارهی من لال کنی و او را سرکوب نموده و عزتش را به ذلت مبدل سازی و جبروتش را در هم شکنی و طوق خواری بر گردنش نهی و بزرگ منشیاش را از هم بپاشی و به لطف و کرمت مرا از ضرر و زیان و شرّ و فتنهی او و از بدگوییِ شَتم و غیبت و تهمت او و از حسد و عداوت او و از دام و فسون صیادی او و لشکر سواره و پیاده نظامش، از همهی اینها مرا در پناه خود محفوظ بدار که همانا تویی خدای با عزت ابد و قدرت بیحد.